Ανακοίνωση σχετικά με τη διαχείριση των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ και την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας «Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Θεσσαλονίκης ΑΑΕ/ΟΤΑ» και τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα πάνω στα παραπάνω θέματα, εξέδωσε η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμων του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης.
Μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως στόχος των συζητήσεων είναι να βρεθούν λύσεις που θα δώσουν διέξοδο στην κερδοφορία εθνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων και όχι η κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Το πλήρες κείμενο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» έχει ως εξής:
«Το τελευταίο διάστημα μπαίνει στο επίκεντρο της συζήτησης των οργάνων της Τοπικής Διοίκησης του ΠΣ της Θεσσαλονίκης η διαχείριση των κονδυλίων του νέου ΕΣΠΑ καθώς και η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας “Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Θεσσαλονίκης ΑΑΕ/ΟΤΑ”.
Κοινός στόχος αυτών των συζητήσεων είναι να βρεθούν λύσεις που θα δώσουν διέξοδο στην κερδοφορία εθνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Όσο και αν οι δράσεις του λανσάρονται, “ντύνονται” με το ιδεολόγημα της “δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης για όλους”, δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι τέτοια ανάπτυξη, που να υπηρετεί εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε σε εθνικό ούτε πολύ περισσότερο σε τοπικό επίπεδο.
Στις προτεραιότητες των κάθε λογής διαχειριστών του ΕΣΠΑ σε επίπεδο τόσο της Κεντρικής όσο και της Τοπικής Διοίκησης δεν είναι η κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Δεν είναι για παράδειγμα η ανάπτυξη των κοινωνικών υποδομών στην Παιδεία (σχολική στέγη), στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, η αντισεισμική θωράκιση και η αντιπλημμυρική προστασία, οι υποδομές για εξασφάλιση φτηνού και υγιεινού νερού κ.ά.
Ούτε η αξιοποίηση και η ανάπτυξη των δημόσιων υποδομών στρατηγικής σημασίας προς όφελος του λαού. Αφού αυτές οι υποδομές όπως το λιμάνι, ο σιδηρόδρομος, το αεροδρόμιο, η ύδρευση κλπ. έχουν ήδη παραχωρηθεί ή δρομολογήθηκε η παραχώρησή τους στο κεφάλαιο.
Οι ευρωενωσιακοί πόροι κατευθύνονται σε σχέδια, έργα και δράσεις για να επιταχύνουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την ολοκλήρωση της εσωτερικής καπιταλιστικής αγοράς της ΕΕ, την απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις, να εντείνουν την επίθεση στις εργασιακές σχέσεις και τα κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Κοινό χαρακτηριστικό, για τα όποια έργα σχεδιάζονται, είναι οι δημόσιο πόροι να κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου που αναλαμβάνει τη μελέτη και κατασκευή και τη λειτουργία τους.
Το μέρος της κοινοτικής χρηματοδότησης που αφορά τους αυτοαπασχολούμενους και τις μικρές επιχειρήσεις δεν μπορεί ν’ αναιρέσει τις συνέπειες του ανταγωνισμού από τα μονοπώλια.
Σημαντικό επίσης μέρος των πόρων κατευθύνεται:
• Στην παροχή φτηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού για το κεφάλαιο μέσα από τα προγράμματα διά βίου μάθησης ή και μέσα από τη λεγόμενη “προώθηση στην απασχόληση” με κουπόνια, voucher, πρακτική άσκηση κλπ.
• Στην προώθηση της κοινωνικής οικονομίας (ΚΟΙΝΣΕΠ), ως μοχλό συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης με την περαιτέρω ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και ως προπομπό για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που η παροχή τους είναι υποχρέωση του κράτους όπως η Υγεία, η Πρόνοια κλπ. και την παραπέρα υποβάθμισή τους για τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
• Στη διαχείριση της ακραίας φτώχειας ως συστατικό της στρατηγικής της ΕΕ 2020 για την ενσωμάτωσή τους και τη μείωση των απαιτήσεων στη λογική της κοινωνικής συνοχής.
Δεν είναι παράξενο που γύρω από τη διαχείριση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που προέρχονται από τη φορολογική αφαίμαξη του λαού μας, αναπτύσσεται ένας ανταγωνισμός που ακουμπά και τους μηχανισμούς της Τοπικής Διοίκησης.
Έκφραση αυτού του ανταγωνισμού, χωρίς να είναι και η μοναδική, υπήρξε και η κόντρα που απασχόλησε πρόσφατα τη δημοσιότητα, μεταξύ της διοίκησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Δήμου Θεσσαλονίκης με αφορμή τη στρατηγική “βιώσιμη αστική ανάπτυξη” της Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα έκφραση του ευρύτερου σχεδιασμού για την καπιταλιστική ανάπτυξη της περιοχής του Πολεοδομικού Συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, αλλά και αυτού του ανταγωνισμού αποτελεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΜΑΘ ΑΑΕ/ΟΤΑ και η προσπάθεια που γίνεται για ανασυγκρότηση της εταιρείας σε νέα βάση, ώστε να μπορέσει να παίξει σοβαρό ρόλο στη διαχείριση αυτών των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και όχι μόνο.
Όπως και με τη δράση της στο παρελθόν η ΜΑΘ ΑΑΕ/ΟΤΑ, έτσι και με τη νέα δομή της και την αντίστοιχη δράση της στο μέλλον, δεν πρόκειται να ωφελήσει τις λαϊκές οικογένειες της πόλης μας.
Αντίθετα θα λειτουργήσει σε βάρος των συμφερόντων τους, φορτώνοντας νέα χρέη, φόρους και δυσβάστακτα ανταποδοτικά τέλη προκειμένου να συμβάλει ώστε να δοθεί κερδοφόρα διέξοδος σε υπερσυσσωρευμένα εγχώρια και διεθνή κεφάλαια.
Από την άποψη αυτή είναι αποκαλυπτική, μαζί με τους συνολικότερους στόχους που προωθούνται μέσω του ΕΣΠΑ, η μελέτη σκοπιμότητας για την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.
Ενισχύει τη λογική της λεγόμενης “οικονομικής αυτοδυναμίας” της Τοπικής Διοίκησης, που θα βασίζεται στην ανταποδοτικότητα, σε νέους φόρους και τέλη και βέβαια στα τραπεζικά δάνεια, με την υποθήκευση των δημοτικών υποδομών, στηριζόμενη στο γεγονός ότι οι δημόσιες χρηματοδοτήσεις και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ μειώνονται χρόνο με το χρόνο.
Έτσι με όχημα την Τεχνική και Διαχειριστική Υποστήριξη, προωθούνται στους δήμους – μετόχους δάνεια από χρηματοδοτικούς οργανισμούς, όπως είναι:
1. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), η οποία είναι: “Ιδιαίτερα θετική …στις περιπτώσεις που τα προτεινόμενα αναπτυξιακά σχέδια έχουν επενδυτικό και ανταποδοτικό χαρακτήρα και μπορούν να παράγουν έσοδα ώστε …να διασφαλίζεται …η κάλυψη του δανείου”.
Δηλαδή διασφαλίζει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών, υποδομών και έργων στα οποία θα εμπλακεί.
2. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), που δίνει ιδιαίτερη σημασία σε “όλες τις δραστηριότητες που αφορούν σε ενεργειακές επενδύσεις και επιχειρήσεις κοινωφελούς χαρακτήρα”. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τις δράσεις στους αντίστοιχους τομείς εφόσον υπάρξει συμφωνία δανειοδότησης.
3. Η Παγκόσμια Τράπεζα Επενδύσεων (World Bank), ειδικός συνεργάτης του “Δικτύου 100 Ανθεκτικών Πόλεων”, που χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Ροκφέλερ και όπου συμμετέχει ήδη ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
Η World Bank έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη χρηματοδότηση έργων που αφορούν συγκοινωνιακά μέσα της πόλης όπως και αστικές εμπορευματικές μεταφορές.
Σχετικό είναι και το πρόγραμμα των “Ανθεκτικών πόλεων”, χρηματοδοτούμενο από το ίδρυμα Ροκφέλερ, που ως στόχο έχει να προωθήσει “την ικανότητα ανθρώπων, θεσμών, επιχειρήσεων και συστημάτων μιας πόλης να επιβιώνουν, να αναπροσαρμόζονται, να αναπτύσσονται απέναντι σε χρόνιες πιέσεις (κοινωνικές, περιβαλλοντικές, οικονομικές) ή απρόσμενες κρίσεις (καταστάσεις έκτακτης ανάγκης)”.
Η μεθοδολογία που μεταφέρει το ίδρυμα Ροκφέλερ “αφορά την αντιμετώπιση της χρόνιας ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, των προσφυγικών ροών όπως και της έλλειψης συνεργασίας των διαφορετικών επιπέδων διακυβέρνησης”. Πέρα από το γεγονός ότι είναι φανερό πως λειτουργεί ως προπομπός για παραπομπή πελατείας στην Παγκόσμια Τράπεζα Επενδύσεων που είναι ειδικός συνεργάτης του δικτύου, η παρέμβασή του φαίνεται ότι είναι και ευρύτερα πολιτική για την αντιμετώπιση των αντιφάσεων και των “απρόσμενων κρίσεων” που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί.
4. Ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο η ΜΑΘ ΑΑΕ/ΟΤΑ προωθεί την ιδιωτικοποίηση και την ανταποδοτικότητα των υποδομών είναι η θέσπιση Δημοτικών Ομολόγων που θα μετοχοποιούν το “αναπτυξιακό έργο της πόλης” και θα διατίθενται προς πώληση. Για να φορτώσει μάλιστα την ευθύνη αυτής της πολιτικής στους δημότες και για να χρυσώσει το χάπι, μιλάει για δυνατότητα αγοράς των ομολόγων και από τους ίδιους, πέρα από τους επιχειρηματίες.
Η μελέτη εκτιμά μάλιστα πως η παραπάνω λογική ΘΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ αφού “από την επόμενη προγραμματική περίοδο 2022-2030 οι «δωρεάν» δημόσιοι πόροι του ΕΣΠΑ σταδιακά θα μειώνονται και θα αντικαθίστανται από νέα χρηματοδοτικά σχήματα, τα οποία θα περιλαμβάνουν υποχρεωτικά τη δανειακή μόχλευση συμπληρωματικών πόρων”.
Γίνεται δηλαδή καθαρό πως οι επενδύσεις που προωθούνται με αυτού του είδους τη χρηματοδότηση πρέπει να λειτουργούν σε ανταποδοτική βάση και να είναι κερδοφόρες για να μπορούν να αποπληρώνουν τα τοκοχρεολύσια. Επομένως το κόστος τους θα φορτωθεί στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
Για τον ίδιο φυσικά λόγο η ΜΑΘ ΑΑΕ θεωρεί ως ατού τη δικτύωσή της με τα ιδρύματα της πλουτοκρατίας όπως Νιάρχου, Μποδοσάκη, Λάτση, Rockefeller, που στο πλαίσιο του εργαλείου χειραγώγησης του κοινωνικού εταιρισμού προάγουν και ευρύτερους επιχειρηματικούς στόχους των αντιστοίχων ομίλων και της πλουτοκρατίας συνολικότερα.
Το ζήτημα λοιπόν για τους εργαζομένους, τα λαϊκά στρώματα δεν είναι η προσδοκία της καπιταλιστικής ανάκαμψης, της “παραγωγικής ανασυγκρότησης” που προβάλλουν από κοινού όσοι υπηρετούν το σημερινό σύστημα ανεξάρτητα από την κριτική που ασκούν σε πλευρές της διαχείρισής που κάθε φορά ασκείται. Αλλά να διαμορφώσουν, με την πάλη και τον αγώνα τους, τις προϋποθέσεις για ν’ ανοίξει ο δρόμος ανάπτυξης υπέρ του λαού, που θα έχει στόχο την ικανοποίηση των εργατικών – λαϊκών αναγκών, ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της αποδέσμευσης από την ΕΕ και της μονομερούς διαγραφής όλου του χρέους, ο δρόμος δηλαδή που προτείνει το ΚΚΕ».
